Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że piłka nożna jest jedną z najpopularniejszych dyscyplin sportowych nie tylko w naszym kraju, ale i na całym świecie. Można się doszukać różnych przyczyn jej popularności. Fascynacji piłką nożną ulegają setki tysięcy kibiców w różnych punktach naszego globu, obserwując „elastyczną kulę” toczącą się przez zielone boisko w różnych, trudnych do przewidzenia ewolucjach, których końcowym dążeniem jest zawsze bramka drużyny przeciwnej – „biały prostokąt otoczony siatką z ruchliwą postacią bramkarza".
Popularność piłki nożnej wynika również z faktu, iż jest to typowo męska i twarda gra zespołowa, w której bierze udział równocześnie duża ilość zawodników, prezentujących nie tylko swoją młodość i piękno męskiej sylwetki oraz temperament sportowy, ale przede wszystkim zbiorową chęć sportowej rywalizacji, szlachetnej i zespołowej walki. Głównymi walorami rywalizacji są nie tylko siła fizyczna, czy pragnienie pokonania przeciwnika, lecz doskonała zespołowa technika, kondycja, koleżeństwo w duchu walki sportowej i sprawność myślenia całego zespołu.
Jeżeli uwzględnimy, że to wszystko odbywa się na stadionie, w obecności podnieconej widowni, reagującej błyskawicznie na każdą zmianę układu na boisku, co równocześnie oddziaływuje na stan pobudzenia emocjonalnego zawodnika, na jego wolę walki, koncentrację myślenia i świadomość działania, wówczas dostrzegamy jak wiele czynników wpływa na prowadzenie zespołu w grze, na jego spostrzegawczość, szybkość reakcji, sprawność fizyczną.
Nasuwa się tu pytanie - dlaczego właśnie ta dyscyplina sportowa pozyskała sobie tylu sympatyków i wielbicieli? Dlaczego właśnie nią zajmują się zawodowo i naukowo ludzie będący autorytetami w dziedzinie sportu, psychologii, socjologii, medycyny, sztuki i nawet polityki?
Być może znajdziemy odpowiedź dopiero wówczas, gdy cofniemy się myślami wstecz do lat dzieciństwa i wczesnej młodości, do wspomnień o małej kolorowej piłce, której okrągła nieobliczalność wypełniała świat dziecięcych marzeń, rodziła pierwsze odruchy współzawodnictwa, chęć popisania się własną zręcznością i odruchowym, nieuświadomionym jeszcze koleżeństwem, potrzebą uznania w grupie rówieśników.
Dzieci i młodzież nie zdają sobie sprawy z faktu, że aby być pełnowartościowym piłkarzem, nie wystarczy jedynie kopać piłkę, że należy opanować podstawowe elementy techniki piłkarskiej, na której dopiero będzie można budować praktyczną znajomość taktyki.
Techniki piłkarskiej, która obok sprawności fizycznej i znajomości taktyki jest podstawowym elementem gry, młodzież powinna się uczyć od najwcześniejszych lat. Niestety, mimo wielu sukcesów reprezentacji Polski, zainteresowania ze strony społeczeństwa i dzieci, piłka nożna nie cieszy się do tej pory uznaniem szerszych kręgów ludzi polityki i biznesu.
Dla osiągnięcia europejskich standardów powszechności i dostępności sportu oraz wyższej pozycji we współzawodnictwie sportowym wymagany jest wzrost wydatków na sport. Ważne jest, aby w kolejnych latach, w budżecie klubów sportowych środki przeznaczone na kulturę fizyczną były systematycznie zwiększane, szczególnie w zakresie dofinansowania działalności szkoleniowej, a szczególnie dzieci i młodzieży. We współczesnym świecie na określenie aktywności fizycznej jednostek i grup oraz jej organizowanie w różnych formach i dla różnych celów, używa się jednego pojęcia – sport.
A jest to bardzo ważna dziedzina w życiu społecznym, mająca olbrzymi wpływ na rozwój mieszkańców, ich zdrowie i jakość życia. Nabyte od najwcześniejszych lat nawyki dotyczące potrzeb rekreacji ruchowej będą procentować w dorosłym życiu.
